Story: Illusion.

What was the mistake that made Manish go away with the scent? Did Manish succeed in removing the illusion of aroma? Whenever she heard a complaint from her peers about her husbands' adulterous relations, she would blame them for excluding her husbands somewhere.

After the daughter's marriage, the scent was exhausted from both body and mind. After the marriage of Snigdha, 3-5 days were spent in adjusting the house. Until then, the absence of a daughter will not save her, but today, when everything is arranged, it seems that the leisure time has arrived. Or how sweet the house looks when going to the hostel and Saurabh again to the hostel. Yet as long as Manish is here. Until then the house has a little fun. It is also being repatriated program in 2-3 days. How lonely she would be after her departure, she was dismayed at the thought.

At breakfast at the dining table this morning, when Manish spoke of her departure, she was depressed and she started crying. Suddenly, Manish was shocked to see him cry. Placing a hand on his shoulder, he said, "Hey Suranda, did you become so distraught to hear about my departure?" I have been going abroad every other month, but to this day you have never been so sad. "

When Manish heard, his cry grew louder. He held up Manish's hand and said, "Manish, Sigidha and Saurabh were with me for so long. At that time I did not want to leave you. Now how can I be alone in Snigdha Sasari and running the Saurabh hostel? So what are we missing now? We have everything, so why do you plan to increase your work? In 6 months, Saurabh also got an MBA. Curry will be back. Now hand him over to you. "

Manish smiled upon hearing this and said, "Sunglasses, you are right, but you think to yourself, why is it so easy to suddenly windup so much work?" Do you think that I would be happy to be alone in a foreign country without your people? It's not like I have to go there by force. "

Manish's voice had made it go away. He understands his difficulties, questions. Manish looked at him mockingly, patting his back and saying, "You know, I don't like the sadness on your face. If you are so depressed then how will I go and how will I feel. Now cheer up, Darling. ”Then looking at his watch, he said,“ It's 9pm. I have an important job in the officer. A lot of work has been pending due to the busyness of Snigdha's wedding. I have to finish all the work before going abroad, so I will not come home at lunch time today, I will not wait. ''

After Manish's departure, he started taking snagdha's wedding album from a nearby table to give his attention, which was given this morning by a photographer. At Snigdha's wedding, Jan could not enjoy the reception, the reception, the treatment of the guests and the rush to fulfill the wedding rituals. So she started to look at the album at a glance.

In fact Snigdha and Amit were very fond of the groom. Looking at them both seemed to have no plans for each other! Suddenly the ghost woke up in front of his gaze.

He and Manish were very much appreciated by the couple at the wedding 5 years ago. Even after all these years of marriage today, many people do not pay to give them a compliment by calling them 'Mad For In Other'. She was wondering how much had changed in her life in the last 6 years. When she was married, she was 3 years old. Unbeknownst to all the worlds, when she came to Manish's house, her mother-in-law explained to her all the customs of the house with her eyes closed. In each of his pleasures, Sasuma guided him and showed him the way of life. Gradually, over time, he too had a sense of responsibility.

Suddenly his gaze fell on the photo, in which Snigdha and Amit, Manish, were touching him. Even after becoming a father-in-law, Manish's face had been exalted. She started comparing Manish with Manish 3 years ago. How shy and hesitant Manish was before, but how confident and impressed he is now. Frequent attempts abroad and the expected success of the trade appear to be full of confidence in him.

Due to the death of his father as a teenager, Manish had to take responsibility for business and family at a young age, but with all his hard work and courage, he took on all the responsibilities. He had expanded his father's business and was about to open a new office in Germany shortly after opening an office in Bangkok, Singapore. Despite such success, ease and ingenuity in Manish remained intact.

He was very satisfied that after all these years of marriage, Manish is completely devoted to him. Manish, who is bound by his attractiveness in appearance and virtues, is no better than raising his eyes. She was absolutely sure of this. So he was never worried or suspected by his frequent trips abroad.

Whenever she heard a complaint from her mates about their husbands' relations, she would blame him or her for excluding her husbands somewhere. She strives to convince them that without reason or doubt, the women have a quarrel with their husbands, which makes them angry, motivated to form horizontal relationships. Trying to illustrate to them that mutual understanding and trust in one another are the cornerstones of a successful marriage.

Watching Snigdha's wedding album and realizing how much time she had spent doing her present and past, Manish's phone would not have come.

When he picked up the receiver, Manish used to say, "Aromatic, upon arriving at the office, it was reported that the fax had come from Germany that I would have to reach Germany within 3-5 days so I could get my time packing. Maybe tomorrow I have to go to Delhi for a visa. Yes, one more thing, this evening Bhandari will have to go to the party there, be ready at 6 o'clock, take off my clothes, come to the office and we will go to the party. Was stopped.

After talking to Manish, he came into the bedroom to pack his belongings. First he took out his and Manish's clothes to go to the party for the evening, then got busy with Manish's packing. Manish's suit, shirts, pants, he pulled out and collapsed. Then the matching socks, handkerchiefs, tie, perfumes began to be removed. Manish was already fond of perfumes. Although he uses the same perfume 'T Rose' as he likes, he has a collection of all kinds of perfumes. Suddenly her gaze swept to a new packet in her heaped perfume.

As she was eagerly scooping out perfumes from her pocket, a beautiful little card came along. On which it was written, "Two dear Manish with love - Sonia."

Sonia's name was completely unknown to her. She wondered, 'Who is this Sonia?' Then he started to find out the answer to himself that there was no Manish's beer, yet there was a knock in his mind. The other item of Manish began to rotate. Saw 4 letters in his drawer. Curious about the strange letters, he opened the letters, even though the letters were short and very personal and soulful, which, upon reading them, made him slip under his feet. One letter was only 2-5 days ago, in which it was written.

'Manish, you may be busy with your daughter's marriage, but your absence bothers me a lot. Health is not the norm these days. Going to the doctor tomorrow morning. Once again asked for a sonography and some tests. As time draws closer I am getting more and more nervous and anxious. How much better it would have been if you had been with me in such times. Good bye, I'm sending a beautiful perfume of my choice to use in a wedding that I need, maybe at least you will remember that moment. Dear everyone in the house.

- Your sonia.

After reading the letter, she was paralyzed. Some time ago, how proud she was of Manish and her successful couple, but reading this letter, it was all a lie. Reading the letter, especially after reading the news of Sonia's health, her heart was sad, Manish and Sonia's relationship became so personal that she got pregnant? Shit: ... Shh: ... what happened to Manish at this age. Children of their own age had to think. What will happen to children if they know about their molestation? He began to feel rather anxious about the relationship between Manish and Sonia.

Now she is trapped in her closet to find out what else was hidden in Manish's drawer. There was a blue color cover underneath Manish's shirt. Manish had written the letter to Sonia, but forgot to post in the marriage rush. Manish wrote.

'Dear Sonia, It was a pleasure to receive your letter. But at the same time, I was worried about reading the news about your health. You won't panic I will come to you as soon as the wedding is over. Make sure you have a proper checkup with your doctor. Don't make a mistake Hopefully, your sonography and other reports will be normal. At this point 'depression' is not exactly what is called. Pay attention to your eating, juice, taking medication regularly.

I like your perfume a lot. I will require Snigdha's wedding day. You are never far from me I miss you everyday and miss you so much. Well, I'm in a hurry right now.

- Your manish. '

After reading Manish's letter, he started to get dizzy. There was no one to hold it. Snigdha, Saurabh had all gone away. Manish had gone too far. He lay on the bed, trying to calm himself down, but did not name the tears. His world seemed to have been deserted.

His relationship of trust, dedication and affection towards Manish was broken in a single jolt. All these years together proved to be a trick. How flat was Manish, and how close he was to a man of another country scent!

So much has happened between Manish and Sonia and she does not smell the same? She was disturbed. Only this morning when he asked Manisha to take up the trade summit, he cleverly avoided that. Now he understood why Manish was always so eager to go abroad.

She thought, "Oh, how good it would have been if Manish hadn't opened a bottle of perfume." He would have never known. At least Manish's illusion of self-love and loyalty was becoming permanent. Today he learned that sometimes knowing the truth can be so bitter and painful.

After crying many times, her crying subsided a little. Then he wondered, where did his mistake finally come from when Manish turned away from him and got caught in another scent. She began to think, now that she knows everything, what step does she take? One thought came to mind that breaking this dishonest relationship with Manish in the moment would go a long way away from his world. She is self-taught, able to live a dignified life without the help of Manish even today.

Then there was a voice coming from another angle of the mind, it is not easy to make such a big decision at this age, how could she step in without talking to the children? Though the thought came to mind, one should talk about this relationship with Manish once before taking any steps. Why did he take this step?

What to do, what not to do, in this turmoil, he made a decision not to let the odor of coming from a distant country easily conquer the aroma of his love and trust. He will discuss the matter with Manish this evening. Tea drinks are getting ready for the evening party. When he looked at himself in the mirror, fully prepared, he needed self-satisfaction to look at his outfit, or even to look attractive.

When Manish returned in the evening, he looked at her and said, "Sugandha, brother, what's the matter? You look so beautiful today, don't you? Your intention is to be good? "

Although he did not want to laugh at Manish, he had to pretend to smile slightly. Manish was joking with her in the car too. She was watching, how happy she was today. He needed to go abroad and meet Sonia. As soon as Sonia's name was remembered, her mind was filled.

During the party, Gumsoom remained. Many people wanted to ask the reason for her apathy, but she avoided answering people's questions by making excuses for marriage.

Upon returning from the party, she came to the bedroom, changing her clothes. Manish was also sleeping changing clothes. He gestured to sit next to him and said, "Aroma, what's the matter, you look so upset? Your health is good Snigdha's memory will be needed. "Then he laid his hand on his shoulder and said," At first you would feel stuck without children, but gradually everything will be okay. "

Listening to Manish, she said sarcastically, "You might say that a new thing or event is very painful at first, but slowly time is filling every wound."

મનીષ તેની વાત ધ્યાનથી સાંભળી કહેવા લાગ્યો, ''સુગંધા, શી વાત છે? તું આટલી હતાશ કેમ છે? શું મારા જવાથી ઉદાસ છે કે પછી તારી તબિયત સારી નથી?'' આમ કહી તે જેવો તેના મસ્તકને સ્પર્શ કરવા ગયો ત્યારે તે વિફરી બેઠી.

તે પોતાની જાતને નિયંત્રણમાં રાખવા માટેનો ભરપૂર પ્રયાસ કરતી હતી, પરંતુ સહન થઈ શક્યું નહીં ત્યારે બોલી, ''પ્લીઝ, મને અડકશો નહીં. મને તિરસ્કાર પેદા થાય છે તમારી ખોટી હમદર્દી અને આત્મીયતાથી. મારી તબિયતને શું થયું છે? જેની તબિયત ખરાબ છે તેની દેખભાળ માટે તો તમે જઈ રહ્યા છો. પછી આટલું જૂઠાણું અને દેખાડો શા માટે?''

મનીષ તેની આક્રમકતા જોઈ ધૂ્રજી ગયો. આજ પહેલાં ૨૫ વર્ષનાં લગ્નજીવનમાં તેણે ક્યારેય આટલી ઉત્તેજના નહોતી અનુભવી. છતાં પણ સહજ થવાનો પ્રયાસ કરી પૂછ્યું, ''તું શું કહી રહી છે? મને કશું સમજાતું નથી. જે કાંઈ તારા મનમાં છે તે સ્પષ્ટ શા માટે નથી કહેતી અને આવી આડીઅવળી વાતો કેમ કરે છે?''

મનીષે આટલું કહ્યું અને તેનું રડવાનું છૂટી પડયું. છતાં મનીષની છાતી પર માથું રાખી રડતાં રડતાં કહેવા લાગી, ''તમે મારી સાથે આટલો મોટો વિશ્વાસઘાત શા માટે કર્યો? તમારા અને સોનિયા વચ્ચેના સંબંધો વિશે, તમારા પત્રો વાંચી હું બધું જાણી ચૂકી છું. કેટલાં વર્ષથી તમે મારી સાથે છલના કરી રહ્યા છો? આજ સુધી હું સમજતી હતી કે હું કેટલી સુખી છું કે અમારું દામ્પત્યજીવન એટલું સુખી છે. અમે બંને એકબીજા પ્રત્યે સંપૂર્ણ નિષ્ઠાવાન અને સમર્પિત છીએ, પરંતુ આજે મારો તમામ ભ્રમ તૂટી ગયો.

મને માત્ર એટલું જ કહો કે મારી શી ભૂલ થઈ કે તમે મને આટલી મોટી સજા આપી છે. શું મેં તમારા અને તમારા પરિવાર તરફ કોઈ ભૂલ કરી છે? મેં ફરજ નિભાવી નથી? આટલું મોટું પગલું ભરતાં પહેલાં મને એકવાર જાણ કરી હોત. સોનિયા અને તમારા સંબંધ એટલા ગાઢ થઈ ગયા છે કે આ ઉંમરમાં એકવાર ફરી બાર બનવાની તૈયારીમાં છો. ઓછામાં ઓછું તમારાં ઉંમરલાયક થઈ ગયેલાં સંતાનો વિશે તો કશું વિચારવું હતું.''

તેની વાત સાંભળી તે અવાક બની તેને જોઈ રહ્યો. પછી બોલ્યો, ''સુગંધા, એ વાત સાચી છે કે સોનિયા અને મારા સંબંધો વિશે તને કશું કહ્યું નથી. તને અજાણ રાખીને મેં મોટી ભૂલ કરી છે. હું તારો ગુનેગાર છું અને મારા અપરાધ માટે તારી માફી માગવાની હિંમત પણ મારામાં નથી. છતાં પણ એકવાર શરૂથી અંત સુધી બધી વાત કહું છું. એ પછી તારો જે નિર્ણય હશે, જે સજા તું આપીશ તે હું સ્વીકાર કરી લઈશ. પહેલાં મને મારી સફાઈ આપવા દે.

જ્યાં સુધી સોનિયા અને મારા સંબંધોની વાત છે તો તે ૩ વર્ષ જૂના છે. જર્મનીમાં મારી ઓફિસ શરૂ કરવા માટેના કામમાં તે મારા સંપર્કમાં આવી. તે ઈટાલિયન છે. તેણે તેના પતિ સાથેથી છૂટાછેડા લીધા અને દીકરો બીજા દેશમાં જઈને રહે છે. તે એકદમ એકલી છે, નિરાશ થઈ ગઈ હતી. સોનિયા મારી ઓફિસમાં કામ કરે છે એટલે રોજનો સંપર્ક રહે છે. ઘણી હોશિયાર અને જવાબદારીપૂર્વક સોંપેલા કામ સમય પહેલાં પૂરું કરી લેતી હતી. તેની દક્ષતા અને લગન જોઈ હું ઘણો પ્રભાવિત થયો. તું એ વાત તો સ્વીકારીશ કે રોજ સંપર્કમાં રહેવાને કારણે ૨ વ્યક્તિઓના સંબંધ નજીકના બની જાય છે.

હું તને ખોટું નહીં કહું કે તેના વ્યક્તિત્વથી પ્રભાવિત થઈ. હું પણ તેના તરફ ઢળવા લાગ્યો, પરંતુ એ સોનિયાની સમજદારી હતી કે તેણે મને બહેકવા દીધો નહીં, પરંતુ તારા અને બાળકો તરફની મારી જવાબદારીનું મને ભાન કરાવી કહ્યું કે મનીષ, મારી ઈચ્છા છે કે આપણે બંને માત્ર સારા મિત્રો બની રહીએ અને તો જ એરબીજાનાં સુખદુ:ખ વહેંચી શકીશું. હું તને તારી પત્ની અને બાળકો પાસેથી ઝૂંટવી લેવા નથી ઈચ્છતી. એત પતિ બેવફા થતાં તેની પત્ની પર શું વીતે છે, તે મેં ભોગવ્યું હોવાથી તેના કારણે હું સારી રીતે જાણું છું.

હું કોઈનું ઘર ઉજ્જડ કરી મારું ઘર વસાવું એવું હું સ્વપ્ને પણ ન વિચારું. તમે ભારતના લોકો સમજો છો કે અમે વિદેશી પરિવાર અથવા સંબંધોની વિશેષતા નથી સમજતા, પરંતુ એવું નથી. દરેક સ્ત્રીના હૃદયમાં એક દિલ ધડકે છે. સંવેદના હોય છે, પછી ભલે તે કોઈ પણ દેશની કેમ ન હોય? લગ્ન અને પરિવાર જેવી સંસ્થાઓ સ્થિર રહે તેવી ઈચ્છા અમે પણ રાખીએ છીએ. હા, એ બીજી વાત છે કે ત્યાં આવા સંબંધો ઝટ બંધાય છે અને ઝટ તૂટે પણ છે.''

મનીષે તેના તરફ નજર કરી વાતનો દોર જારી રાખ્યો, ''સુગંધા, હું સાચું કહું છું કે આપણા સંબંધો વચ્ચે એવું કશું પણ નથી, જેનાથી તારે શંકા કરવાની રહે. સોનિયાની જગ્યાએ બીજી કોઈ સ્ત્રી હોત તો આવું બની શકે, એ સ્થિતિ કંઈક જુદી હોત.''

તેને હજુ પણ વિશ્વાસ નહોતો બેસતો કે મનીષ જે કશું કહી રહ્યો છે તે સાચું છે. તેણે પૂછ્યું, ''તો પછી તેની તબિયત, સોનોગ્રાફી, સમય નજીક છે, આ બધી વાતનો અર્થ શો છે?''

મનીષે એક ઊંડો શ્વાસ લીધો અને કહેવા લાગ્યો, ''સુગંધા, તું વિચારે છે કે આ બધાં લક્ષણ સોનિયાના મા બનવાની અવસ્થાને બળ આપે છે, પરંતુ આ સારું નથી. સાચી વાત તો એ છે કે સોનિયાને બ્લડકેન્સર છે. એની જાણ એને ગયા મહિને જ થઈ છે અને ડૉક્ટરોના કહેવા મુજબ તેની બીમારી થર્ડ સ્ટેજમાં છે. હવે તે થોડાં દિવસોની મહેમાન છે. આના કારણે તે એકલી હોવાના કારણે હતાશ અને પરેશાન છે. હું હોઉં છું ત્યારે તેની સાથે બેસી તેના દુ:ખદર્દને વહેંચવાનો પ્રયાસ કરતો રહું છું. એટલે તે મને તેના અંતિમ સમયે મિસ' કરે છે.

આજે પણ ઓફિસમાં જે ફેક્સ આવ્યો હતો તે સોનિયાનો હતો. તેની તબિયત દરરોજ બગડતી જાય છે. તે ઈચ્છે છે કે હું મોડું ન કરતાં તેની પાસે જલદી જાઉં, જેનાથી તે પોતાનાં તમામ કામ મને સંભાળવા આપી શકે અને મારા સોનિયામાં તેના છેલ્લા શ્વાસ શાંતિથી લઈ શકે.

મારી તારી સામે કશી ફરિયાદ નથી. તારા મનને દુ:ખ ન પહોંચાડ. તેં મારા અને મારા પરિવાર માટે જે ત્યાગ અને સમર્પણ કર્યું છે તેનો આભાર વ્યક્ત કરવા માટે મારી પાસે કશા શબ્દો નથી. હા, જ્યારે તેં આ વાત કાઢી જ છે તો હું પણ તને મારા મનની એક વાત કરું છું.

તું પણ આપણી ગૃહસ્થી અને બાળકોમાં એવી રોકાયેલી રહી કે જ્યારે હું ભારત આવતો અને તારી સાથે એકાંતમાં થોડો સમય વિતાવવા ઈચ્છતો, ત્યારે તારી પાસે મારા માટે સમય હતો નહીં. ક્યારેક બાળકોનાં કામમાં તો ક્યારેક તારી સામાજિક સંસ્થા માટેની ફરજ પૂરી કરવા તું એટલી વ્યસ્ત થઈ ગઈ હતી ત્યારે અચાનક સોનિયાનાં સાંનિધ્યમાં મને શાંતિ મળવા લાગી. તેને મળતાં લાગ્યું કે કોઈ તો છે જેની પાસે મારા મનનું સાંભળવાનો અને સમજવાનો સમય છે.

તેં મારી ભૌતિક જરૂરિયાતોમાં ક્યારેય ઊણપ આવવા દીધી નથી, પરંતુ મારી ભાવનાઓ અને સંવેદનાઓની અજાણતાં જ ઉપેક્ષા કરતી રહી, કાશ, એકવાક તેં પણ વિચાર્યું હોત કે ઉંમરના આ પડાવમાં એક વ્યક્તિને તેની સહધર્મતારિણીના સહચર્યની સૌથી વધુ જરૂર હોય છે, જ્યારે તે પોતાની જવાબદારીઓમાંથી નિવૃત્ત થઈ થોડી ક્ષણો પણ એકબીજા માટે, નજીક બેસી હળીમળીને ગળી શકે. આનાથી મારે વધુ કશું તારી પાસેથી જોઈતું નથી. મેં ભૂલ કરી છે, હું તારી પાસે ક્ષમા માગું છું. હવે નિર્ણય તારે લેવાનો છે.''

મનીષની વાત સાંભળી તે મૂંગી થઈ ગઈ. આત્મચિંતન કરવા લાગી. હકીકતમાં મનીષની વાત ઘણે અંશે સાચી પણ હતી. તેણે ક્યાંક ને ક્યાંક, અજાણતાં પણ તેની ઉપેક્ષા તો કરી છે. શરૂ શરૂમાં મનીષ તેને પોતાની સાથે વિદેશ લઈ જવા માટે ઘણા આગ્રહ કરતો, પરંતુ તે દરેક સમયે ઘરગૃહસ્થીની વ્યસ્તતાનું બહાનું આગળ ધરી તેનો પ્રસ્તાવ ઠુકરાવી દેતી હતી. પછી તો મનીષે કહેવાનું પણ છોડી દીધું હતું.

વિદેશથી મનીષ જ્યારે ઘરે આવતો ત્યારે તે બાળકો, પરિવાર અને પોતાની વાતો જ કરતી રહેતી. તેણે તેના મનની વાત જાણવા માટે કદી પ્રયાસ કર્યો છે? આજે મનીષે જો આ વાત કહી ન હોત તો પોતાની ભૂલ તેને સમજાઈ ન હોત. તે વિચારતી હતી, હકીકતમાં સંબંધ તોડવો ઘણો સહેલો છે, પરંતુ તેને જોડી રાખવાનું ઘણું મુશ્કેલ હોય છે. વસ્તુત: પ્રેમ, વિશ્વાસ અને આસ્થાના પાયા પર સંબંધ કાયમ ટકી શકે છે. ક્યારેક ક્યારેક નાનીઅમથી ગેરસમજના કારણે સંબંધો તૂટી પડે છે અને વેરવિખેર થઈ જતાં વાર લાગતી નથી. તેણે મનીષ તરફ જોઈ ભારે સ્વરમાં કહ્યું, ''હકીકતમાં ભૂલ આપણા બંનેથી થઈ છે.

એટલે આપણે બંને એકબીજાને માફ કરી દઈએ. મારી એક વિનંતી છે કે એકવાર મને તારી મિત્ર સોનિયાને જરૂર મળવા દે. હું તેનો આભાર માનીશ કે તેણે પોતાની સમજણ અને સહ્યદયતાથી મારા ઘરના માળાને તૂટવામાંથી બચાવી લીધો છે. જો સોનિયાની જગ્યાએ બીજી કોઈ સ્ત્રી હોત તો આપણા સંબંધોના કેવા હાલ થયા હોત. આવો વિચાર આવતાં મને ગભરામણ થાય છે.'' પછી મનીષનો હાથ પકડી તે તેને પૂછવા લાગી, ''બોલો, ક્યાંક મોડું ન થઈ જાય. મને પણ આ વખતે તમારી સાથે જર્મની લઈ જશોને?''

તેની વાત સાંભળી મનીષ પણ દ્રવિત થઈ ગયો હતો. તેને છાતીસરખી ચાંપતા કહ્યું, ''થેન્ક યૂ વેરી મચ, આખરે તેં મને માફ કરી જ દીધો. હું તને વચન આપું છું કે આ વખતે આપણે બંને સાથે જર્મની જઈશું. તારો પાસપોર્ટ તો તૈયાર જ છે. કાલે વિઝા લેવા તું પણ મારી સાથે દિલ્હી આવજે.''

સુગંધાએ અનુભવ્યું કે મનીષે આજે પણ તેનું મનપસંદ 'ટી રોઝ' પર્ફ્યૂમ જ લગાવ્યું હતું, જેનો આશય કદાચ એજ હતો કે તેમના સંબંધોની મહેક ફરી પાછી આવી છે.